لذت و عشرت ( تقدیم به سمانه عزیز)

یاران سحر خیزان تا صبح که در یابد             تا ذره صفت ما را که زیرو زبر یابد

آن بخت که را باشد کاید به لب جویی          تا آب خورد ناگه او عکس قمر یابد

یا تشنه چو اعرابی در چه فکند دلوی          در دلو نگارینی چون تنگ شکر یابد

یا همچو سلیمانی بشکافت چو ماهی را     اندر شکم ماهی او خاتم زر یابد

یا چون پسر ادهم راند به سوی آهو            تا صید کند آهو,خود صید دگر یابد

یا مرد علف کش کو گردد سوی ویران ها      ناگاه به ویرانی از گنج خبر یابد

رو رو بهل افسانه تا محرم و بیگانه              از نور الم نشرح بی شرح تو در یابد

                                                                                          <<مولانا>>