حضرت حافظ

دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید     هیهات که رنج تو ز قانون شفا رفت

مستم کن آنچنان که ندانم ز بی خودی        در عرصه خیال,که آمد کدام رفت

ای آنکه به تقریر و بیان دم زنی از عشق       ما با تو نداریم سخن,خیر و سلامت

درویش مکن ناله ز شمشیر احبا                 کاین طایفه از کشته ستانند غرامت