رنج و محنت

رنج های شما بیشتر گزیده دست شماست.

و آن شربت تلخی است که طبیب درونتان برای نفس بیمار شما تجویز می کند.

از این رو به طبیب اطمینان کنید و داروی شفا بخش او را در سکوت و آرامش بنوشید.

زیرا دست های او در عین سنگینی و خشونت به دست لطیف و مهربان آن طبیب غنی هدایت می شود :

(زخم بلا مرهم خودبینی است               تلخی می مایه شیرینی است

  رنج ز فریاد بری ساحت است                در عقب رنج بسی راحت است)

و جامی که او تجویز می کند, هر چند لب های شما را می سوزاند, ساخته از خاکی است که آن کوزه گر, پنهان, به سرشک خویش سرشته است.