آخر قصه

اجازه بی اجازه حرفی دیگه نمونده                    این دفعه دیگه قلبم دست چشمات رو خونده

فصل دوباره ای نیست آخر قصه اینه                   من نمی خوام که چشمات شکستم رو ببینه

وقتشه که این محبس رو بشکنم                      تشنه از تو گذشتنم این منم این منم

عشق تو بعد از این می شه یک خاطره             باید از خاطر من بره اینجوری بهتره

من بعد تو از غروب تو نفس می گیرم                بعد تو می شکفم خنده هام رو پس می گیرم

تو بعد من طرح زخمی به روی پیرهن                خم می شی می شکنی بعد لحظه رفتن من

من بی تو خوب خوبم دل خوش تر از همیشه     با رفتنت غم واسه من افسانه می شه

اما تو تلخ و خسته چشمات رو غم می گیره       تو این قفس بی هم نفس قلبت می میره

من بعد تو از غروب تو نفس می گیرم                بعد تو می شکفم خنده هام رو پس می گیرم...